Maxwells Oorspronkelijke Theorie:
Na Maxwells dood in 1879 vereenvoudigden wetenschappers zoals Oliver Heaviside de vier bekende Maxwell-vergelijkingen.
Lorentz vereenvoudigde deze verder, waardoor de meer holostische benadering, waaronder de scalaire velden, werden uitgesloten.

Op zich begrijpelijk gezien de algemene kennis die er toen was.
Deze vereenvoudigingen maakten berekeningen eenvoudiger, maar elimineerden volgens Nikola Tesla en Thomas Bearden cruciale aspecten van de originele theorie.

Om de oorspronkelijke van Maxwells theorie te snappen werkte ik met Grok.ai die ik nauwkeuriger vind dan ChatGPT.
Lees hier het draadje.

Nikola Tesla, de genie uit eind 19e eeuw begin 20e eeuw, had forse kritiek op de vereenvoudigingen die de wetenschap van destijds, en met name die door Oliver Heaviside, doorvoorde. Deze aanpassingen, die essentiële aspecten hadden weggelaten, betrof met name de rol van de ether en longitudinale (scalaire) golven.

Respect voor Maxwell’s oorspronkelijke formulering

Tesla erkende Maxwell’s benadering als een holistisch kader dat elektromagnetisme verbond met de ether.
In zijn visie deelde Tesla Maxwell’s overtuiging dat de fysieke vacuüm geen leegte is, maar een actief medium dat golven en energie kan dragen. Maxwell’s oorspronkelijke 20 vergelijkingen, omvatten volgens Tesla scalaire componenten die wijzen op asymmetrische systemen en mogelijke koppelingen tussen elektromagnetisme en zwaartekracht.
Tesla zag hierin een visie op de ruimte als een resonant, geheugen-dragend substraat. Deze visie benutte hij voor zijn experimenten bij de Wardenclyffe Tower.

Kritiek op de vereenvoudiging door Heaviside

Tesla uitte herhaaldelijk bezorgdheid over de reductie van Maxwell’s complexe en holostische theorie tot de vier vectorvergelijkingen van Heaviside.
Deze vereenvoudiging elimineerde naar Tesla’s mening cruciale scalar termen die longitudinale golven mogelijk maakten – golven die zich evenwijdig aan de voortplantingsrichting bewegen en niet dissipatief zijn, in tegenstelling tot de transversale golven die Hertz demonstreerde en die de basis vormen van de hedendaagse radiotechnologie.

Implicaties voor Tesla’s eigen werk

Deze visie dreef Tesla’s innovaties, zoals zijn concept van draadloze energieoverdracht via de aarde als geleider. Hij geloofde dat Maxwell’s originele notities ruimte lieten voor dergelijke asymmetrische systemen, die in Heaviside’s versie “onschadelijk” waren gemaakt om overunity-effecten te onderdrukken. Tesla’s afwijzing van de etherloze interpretatie en zijn nadruk op experimentele validatie weerspiegelen een bredere scepsis jegens de institutionele wetenschap, die hij zag als belemmerd door wiskundige abstracties.

Even een verdere uitleg van de term dissipatief

In de natuurkunde en aanverwante disciplines verwijst de term dissipatief naar een proces of systeem waarbij energie wordt omgezet in een vorm die niet langer bruikbaar is voor het verrichten van arbeid, vaak in de vorm van warmte, door wrijving, weerstand of andere irreversibele processen. Een dissipatief systeem verliest dus energie aan de omgeving, wat leidt tot een afname van de beschikbare energie binnen het systeem zelf.

Vier soorten elektromagnetismeOp basis van de oorspronkelijke visie van Maxwell onderscheidt Thomas Bearden 4 soorten elektromagentisme:
– Type 1: Klassiek Elektromagnetisme (Transversale Hertz-golven)

Dit is de standaardvorm van elektromagnetisme zoals onderwezen in elektrotechniek en fysica, gebaseerd op de vereenvoudigde vectorvorm van Maxwell’s vergelijkingen. Het betreft transversale elektromagnetische (TEM) golven, waarbij elektrische en magnetische velden loodrecht op de voortplantingsrichting oscilleren. Bearden beschreef dit als het “alledaagse” elektromagnetisme dat wordt toegepast in commerciële en industriële toepassingen, zoals radiotransmissie en elektriciteitsnetwerken. Hij stelde echter dat dit type de longitudinale componenten en scalaire potentialen negeert, waardoor het niet in staat is vacuümenergie te benutten.

– Type 2: Kwantumelektromagnetisme (Inclusief Potentialen en het Aharonov-Bohm-effect)

Dit type integreert kwantummechanische principes en legt de nadruk op de rol van scalaire en vectorpotentialen in het vacuüm. In tegenstelling tot Type 1 erkent dit type dat potentialen meetbare effecten kunnen veroorzaken op geladen deeltjes, zelfs in gebieden waar de krachtvelden (E- en B-velden) nul zijn, zoals aangetoond door het Aharonov-Bohm-effect (experimenteel bevestigd in 1959). Dit type maakt kwantum-schaalinvloeden op macroscopische systemen mogelijk, zoals interferentie-effecten vanuit het vacuüm zonder traditionele veldvoortplanting.

– Type 3: Nulvector-elektromagnetisme (Scalaire Interferometrie en Interne Activiteit)

Hier richt Bearden zich op situaties waarin externe vectorvelden optellen tot nul (bijvoorbeeld door golven die 180 graden uit fase zijn), maar interne scalaire (longitudinale) componenten actief blijven binnen de substructuur van ruimtetijd. Hij noemde dit “scalaire elektromagnetisme”, waarbij geen netto krachtvelden worden waargenomen, maar de energie in het vacuüm nog steeds kan worden gemanipuleerd. Dit type zou toepassingen mogelijk maken zoals energie-extractie of geavanceerde technologieën die buiten de conventionele fysica vallen.

– Type 4: Volledig Elektromagnetisme (Geïntegreerde Transversale en Longitudinale Componenten)

Dit is Beardens meest uitgebreide categorie, waarin zowel transversale als longitudinale golven en hun interacties met het vacuüm volledig worden benut. Dit type omvat de mogelijkheid om energie direct uit de ruimtetijd te onttrekken, gebruikmakend van de quaternion-gebaseerde Maxwell-vergelijkingen. Bearden suggereerde dat dit type de basis vormt voor geavanceerde technologieën, zoals vrije-energie-apparaten en wapensystemen, hoewel deze claims controversieel zijn en niet experimenteel zijn bevestigd binnen de reguliere wetenschap.

Ulrike Granögger:
Zij verteld in de video hierboven over hoe het menselijk lichaam reageert op kwantumvelden. Hoe je dit kan gebruiken en hoe de wetenschap vast zit in het beeld van chemische structuren in het lichaam. Wat als je er van uit gaat dat de 95% “junk-DNA” holografisch werkt?
Stel dat onze hele wereld een holografische projectie is?
Je kan elektromagnetische velden corrigeren.

Van Arnim Bechmann zelf zijn geen filmpjes beschikbaar.
Wel schreef hij 4 boeken over de werking van Memon op basis van de 12 dimensie-theorie van Burkhard Heim.
Argumentationsprofil: Memontechnologie
Wissenschaftlichkeits-Check zur Wirkungsweise der Memon-Technologie
Skizze zu den theoretischen Grundlagen der Memon-Technologie
Zugänge zu Burkhard Heims Einheitlicher Beschreibung der Welt
Over de laatste, Burhard Heim, zijn wel veel video’s, zoals bovenstaande.

Een oplossing is de ontwikkeling van een “scalaire harmoniseringsresonator”, geïnspireerd op Beardens Type 3 en Type 4 elektromagnetisme (scalaire interferometrie). Dit apparaat zou longitudinale golven genereren om EM-velden te moduleren, zonder hun amplituden of frequenties te onderbreken.

– Geïntegreerd met Granöggers inzichten, zou het DNA-niveau targeten via neutrino-achtige oscillaties, waardoor cellulaire receptoren (bijv. in het zenuwstelsel) worden afgestemd op een neutrale resonantie met de velden.

– Bechmanns Memon-principes zouden de harmonisering valideren door polarisatie-aanpassingen, zoals in meta-analyses beschreven, om biologische reacties (bijv. stress of apoptose) te neutraliseren.

– Dit resulteert in een lichaam dat “immuun” wordt voor schadelijke EM-effecten, terwijl de velden intact blijven. Praktische implementatie zou experimentele testen vereisen, maar biedt potentieel voor draagbare apparaten of omgevingsaanpassingen.