Veel wordt er geschreven over leylijnen, schumann-resonantie, Curry-lijnen en meer.
Dit vind ik een interessante kijk op de energieëen van moeder aarde:

Vertaald artikel van Atlanticdowserssociety.org

Magnetisch veld van de aarde

“ Het terrestrische magnetische veld wordt gevormd door rasters die bekend staan ​​als wereldwijde netwerken. Dit zijn geprefereerde kanalen van energiecirculatie. Boven deze roosters is straling met een lage intensiteit van natuurlijke oorsprong geconcentreerd, vaak onmerkbaar voor de meeste mensen.” ~~~ Carles Surià

Energie Leys

• Een zes tot acht voet brede “straal” van yang (positieve) energie. De breedte lijkt te variëren afhankelijk van het tijdstip van de dag, de tijd van het jaar en misschien de stand van de maan.
• Altijd gevonden in hun natuurlijke staat in absoluut rechte lijnen. Als het buigt, is het geen energie ley.
• Telkens wanneer een energielijn begint, elkaar kruist of eindigt, is er primair water eronder.
• Energielijnen hebben, net als rivieren, een stromingsrichting.
• Op de meeste heilige plaatsen stroomt er een energielijn langs de hoofdas van de plaats en deze komt uit bij de ingang van de plaats.
• Energielijnen hebben een begin en een einde. Ze komen verticaal naar het aardoppervlak bij wat een neerwaartse beweging wordt genoemd. Ze draaien 90 graden en reizen dan over het aardoppervlak als een energielei terwijl ze andere energieleien kruisen. Ten slotte draaien ze opnieuw 90 graden en gaan ze naar de aarde op wat een aardingspunt wordt genoemd (Sig Lonegren, Earth Mysteries Handbook , ASD 1985).

Hartmann-lijnen

• Rechte lijnen, een wereldwijd netwerk ontdekt door Dr. Ernst Hartmann in de jaren zestig, hebben een dikte van ongeveer 21 cm.
• De intensiteit van de Hartmann-lijnen neemt ’s nachts toe, daarom treden de effecten op de menselijke gezondheid vooral op tijdens de slaapuren.
• Op de middelste breedtegraden zijn het parallelle lijnen met een afstand van 2,5 meter oost-west en 2 m noord-zuid. Tussen deze geometrische lijnen bevindt zich een neutrale zone.
• De punten die zich boven de verticaal van een Hartmann-netwerkkruising bevinden, of van een lijnkruising met een andere geologische storing, zoals grondwater of breuken, kunnen leiden tot een toename van angst, slapeloosheid, trillen en krampen.
• Levende wezens zouden al gewend moeten zijn aan deze energienetwerken, zoals ze altijd zouden hebben bestaan. Het lijkt er echter op dat menselijke activiteit hen kan beïnvloeden. Geobiologen detecteren het intensiever in stedelijke gebieden, met een grotere kunstmatige vervuiling door elektromagnetische velden, in vergelijking met meer landelijke of natuurlijke omgevingen ( www.carlessuria.com ).

Curry Lijnen

• Rechte lijnen, vernoemd naar Dr. Curry, een Amerikaanse arts geboren in München, in 1899, hebben een dikte van ongeveer 40 cm.
• Het Curry-netwerk is een diagonaal raster op het Hartmann-netwerk. Dit zijn de lijnen Noordoost-Zuidwest en Noordwest-Zuidoost, met een scheiding tussen lijnen van 4-16 meter.
• Net als de Hartmann-lijnen verhogen de Curry-lijnen de intensiteit van hun straling gedurende de nacht op de punten waar ze elkaar kruisen. Hun intensiteit wordt ook beïnvloed door de maancyclus; toenemend bij volle maan.
• In tegenstelling tot de Hartmann-lijnen wordt aangenomen dat de Curry-lijnen hun oorsprong vinden in kosmische invloeden, en niet in straling vanuit het binnenste van de aarde ( www.carlessuria.com ).

De Schneider-rasters

• Beschreven door Schneider in de jaren 80, als positieve rasters 45 graden oost naar noord georiënteerd, met lijnen van 17 cm breed, met herhalingsintervallen van 294 meter, en een noord-zuid en oost-west energiestroom.
• Het tweede Schneider-raster is ook positief georiënteerd 28 graden ten oosten van het noorden met lijnen van 21 cm breed en herhalende intervallen van 267 meter ( aardenergieën en geopathische stress , Alex Stark).

Aardlijnen en niet-natuurlijke energieën

Leylijnen

• Een leylijn wordt door zijn ontdekker, Alfred Watkins, gedefinieerd als een uitlijning van locaties. In Engeland moeten er volgens Paul Devereux ten minste vijf locaties op een rechte lijn binnen tien mijl zijn om als een statistisch geldige leylijn te worden beschouwd.
• Elke markering van het leylijnsysteem moet primair water eronder hebben.
• Soms lopen energielijnen gelijktijdig met leylijnen, soms niet.
• Leylijnen zijn gemaakt door mannen en vrouwen, energielijnen niet (Sig Lonegren, Earth Mysteries Handbook , ASD 1985).
• Leylijnen zijn rechte bovengrondse energielijnen die het kronkelige pad van grotere ondergrondse stromingen weerspiegelen, inclusief ondergrondse rivieren. Ze dragen positief geladen Yang Qi en zijn een tegenhanger van de negatief geladen Yin Qi van ondergronds water. Ze worden in traditionele samenlevingen geassocieerd met de Bovenwereld en zijn belast met hemels bewustzijn. Omdat ze fungeren als een kanaal voor verschillende soorten spirituele energieën, worden ze vaak “geestlijnen” genoemd ( Aardenergieën en geopathische stress , Alex Stark).

Primair water en waterkoepels

• Wordt gevormd in de aarde, in tegenstelling tot oppervlaktewater dat in de atmosfeer wordt gevormd als regen of sneeuw. Wateraders en geboorde putten zijn voorbeelden van primair water.
• Primair water is yin (negatieve) energie.
• Stoom onder grote druk, diep in de aarde, wordt naar boven gestuwd en condenseert naarmate het dichter bij het oppervlak komt. Dit komt voor bij diepe breuken of breuken en in waterkoepels.
• Waterkoepels zijn een van de belangrijkste ontvangers van primair water. Deze verticale schoorsteen van water stijgt naar de oppervlakte totdat hij wordt tegengehouden door een ondoordringbare laag als klei. Vervolgens verlaat het de koepel op verschillende diepten door breuken die aders worden genoemd. Er zijn meestal een oneven aantal wateraders die een koepel verlaten. (Sig Lonegren, Earth Mysteries Handbook , ASD 1985).

Krachtcentrum

• Een krachtcentrum bevindt zich op elk punt op het aardoppervlak waar een of meer energielijnen en primair water samenkomen. De ouden noemden dit “heilige grond”.
• Een L-staaf zal “helikopteren” of ronddraaien wanneer hij boven een krachtcentrum wordt gehouden. (Sig Lonegren, Earth Mysteries Handbook , ASD 1985).

Geopathische spanningszone en lijnen

• Geopathische stress is een vorm van trauma die wordt veroorzaakt door verstoorde of afwijkende energieën in de aardmantel. De aarde is omgeven door een energieraster dat vitale krachten bevat en doorgeeft. Dit raster is essentieel voor het leven en maakt deel uit van de achtergrondstraling die het leven ondersteunt. Dit energetische raster kan echter getraumatiseerd raken en de energieën die het bevat en uitstraalt kunnen schadelijk worden voor het leven. Geopathische stress is betrokken bij een aantal ongewenste effecten op de menselijke gezondheid. Van eenvoudige aandoeningen zoals slapeloosheid of verwarring tot zeer gevaarlijke zoals kanker, verminderde vruchtbaarheid en auto-immuundisfunctie ( Earth Energies and Geopathic Stress , Alex Stark).
• Een geopathische zone is een veld of configuratie van energie, over het algemeen elektromagnetisch van aard en van natuurlijke oorsprong, die kan worden gedomesticeerd als schadelijk of schadelijk voor de gezondheid en het welzijn van bepaalde mensen en, in verschillende mate, andere vormen van dieren of dieren. plantaardig leven.
• Geopathische stress is natuurlijke straling die door de aarde omhoog stijgt, vervormd door zwakke elektromagnetische velden die worden veroorzaakt door ondergronds stromend water, bepaalde mineraalconcentraties, breuklijnen, ondergrondse spelonken enz. waar de natuurlijke straling wordt verstoord en dus schadelijk kan worden voor levende organismen. ( Dulwich Health Society-nieuwsbrief , 1994).
• Geopathische stresszones verschillen van door de mens veroorzaakte elektromagnetische velden (EMV).
• Rasters kunnen alleen op bepaalde knooppunten geopathisch zijn.
• Negatieve effecten van geopathische zones zijn afhankelijk van de afstand en intensiteit van de lijnen.

Vortex

• Gevormd door het kruisen van twee of meer geopathische spanningslijnen.

Zwarte stromen

• Zwarte stromen zijn ondergrondse wateraders of stromen die schadelijke straling afgeven die schadelijk kan zijn voor het leven erboven. Ze kunnen worden geconceptualiseerd als aardmeridianen (Mai) waarvan de stroom stagneert of vervuild raakt, waardoor negatieve energie ontstaat (Sha Qi). Deze Sha Qi bevat zowel radongas als subtielere elementen.
• Zwarte stromen zijn zo gedomesticeerd dat ze ergens tussen de 1 en 900 voet diep en tussen de 1 en 300 voet breed zijn (de breedste komt overeen met een belangrijke leylijn).
• Van zwarte stromen is bekend dat ze hun gebruikelijke loop veranderen, vooral na aardbevingen en droogtes. Het is bekend dat ze sterker zijn rond het middaguur, midden in de zomer, bij volle maan en tijdens periodes van verhoogde zonnevlamactiviteit (zonnevlek).
• Een zwarte stroom is een zieke aardemeridiaan (Lung Mai). Er is een vaststaand verband tussen zwarte stromen en trauma’s van het etherische web van de aarde die ervoor hebben gezorgd dat de stroom van Qi in deze kanalen stagneert. Typische voorbeelden van dergelijke trauma’s zijn onder meer spoorwegen, snelwegen, taluds, elektriciteitscentrales, real state development, steengroeven, mijnen en funderingen van gebouwen ( Earth Energies and Geopathic Stress , Alex Stark).

Energieveer of schacht

• Een plaats waar een schacht van energie wordt neergelaten terwijl deze verticaal oprijst vanaf het aardoppervlak.
• Heeft mogelijk geen associatie met ondergronds water en moet niet worden verward met een blinde bron.
• Over het algemeen stijgt deze energie op in de vorm van een draaikolk waarbij het tweedimensionale bovenaanzicht de vorm heeft van een spiraal, maar soms manifesteert het zich als een spiraalvormige cilinder met constante diameter, waarbij het bovenaanzicht verschijnt als een cirkel (British Society of Dowsers , Verklarende woordenlijst ).

Gedachte vormen

• Lijnen of vormen van intentie, die erg verwarrend kunnen zijn voor wichelroedelopers, omdat ze gemakkelijk kunnen worden gedetecteerd en dus verward met andere soorten aardlijnen.

Schumanns resonantie

• De Schumann-resonantie is in wezen de hartslag van het hart van de aarde, waarop ons hart en onze hersenen specifiek zijn afgestemd. Het bewustzijn van de Schumann-resonantie helpt ons de echte kosmische onderlinge verbondenheid te zien van ons allemaal, mensen, dieren, planten, de planeet aarde, de zon en de maan.
• De Schumann-resonantie is een planetaire stemvork waarop alle levensvormen op het oppervlak van onze planeet zijn afgestemd. In wezen zouden de fysieke, emotionele, mentale en spirituele lichamen en geesten zeer waarschijnlijk worden beïnvloed als de Schumann-resonantie wordt verstoord.
• De Schumann-resonantie is een frequentie die wordt gegenereerd door de golfresonantie van het onderste deel van de ionosfeer en de aarde. De ionosfeer heeft verschillende lagen. Het is een schil van elektronen, elektrisch geladen atomen en moleculen die de aarde omringen. Het strekt zich uit van een hoogte van ongeveer 50 km (31 mijl) tot 1.000 km (620 mijl). De meest relevante laag is de D-laag, de binnenste laag op ongeveer 60-56 mijl boven het aardoppervlak. Het is tussen de aarde en de D-laag waar een resonantie ontstaat die de Schumann-resonantie creëert. Er is een aanzienlijke hoeveelheid onderzoek over het onderwerp. In een paper van Neil Cherry, gepubliceerd in juli 2002, schrijft hij: “Een groot aantal onderzoeken heeft significante fysieke, biologische en gezondheidseffecten geïdentificeerd die verband houden met veranderingen in zonne- en geomagnetische activiteit (S-GMA).”
• De Schumann-resonantie is een geomagnetische elektrische resonantie tussen het aardoppervlak en de lagere niveaus van de ionosfeer, die een natuurlijk ultra-laagfrequent en extreem laagfrequent signaal heeft. Ze ontdekken dat het Schumann-resonantiesignaal correleert met het aantal zonnevlekken en een echt fysiek mechanisme heeft dat zich in de D-laag van de ionosfeer bevindt met een ionen- en elektronendichtheid die varieert met de S-GMA.
• Onderzoek suggereert dat de Schumann-resonantiesignalen het mechanisme zijn waardoor de melatonineproductie wordt geactiveerd. Wanneer de Schumann-resonantie boven 7,87 Hz komt, neemt de melatoninesecretie af (Rabbi Gabriel Cousens, MD, MD(H), ND, 5G –A Toxic Assault on the Planetary Web of Life , 2019).