De door de WHO uitgebrachte conclusie is van dusdanig slechte kwaliteit dat deze ingetrokken zou moeten worden!
Prof. dr. MD, PhD Lennart Hardell van The Enviroment and Cancer research Foundation onderzocht de door de WHO gepubliceerde conclusie dat het gebruik van mobiele telefoons amper tot kankergevallen lijdt en komt tot de conclusie dat dit een dusdanig slecht en vooringenomen rapport betreft dat deze teruggetrokken zou moeten worden!
De vertaalde samenvatting van het door Lennart Hardell gepubliceerde stuk:
Radiofrequente (RF) straling werd in 2011 geclassificeerd als een mogelijke kankerverwekkende stof voor de mens door het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek (IARC) bij de WHO.
Momenteel voert de WHO een systematische review uit van menselijke studies naar de kankerrisico’s. In een publicatie van Karipidis et al (2024), in opdracht van de WHO, werd betoogd dat op basis van alle beschikbare studies er “matig zekerheidsbewijs” zou zijn dat het gebruik van mobiele telefoons “waarschijnlijk niet het risico op glioom, meningeoom, akoestisch neuroom, hypofysetumoren en speekselkliertumoren bij volwassenen of op hersentumoren bij kinderen verhoogt.”
De auteurs hebben echter resultaten over het hoofd gezien die een verhoogd risico op hersentumoren lieten zien in de meest blootgestelde groepen, het meest blootgestelde deel van het hoofd en de langste latentietijd van de eerste blootstelling tot de diagnose van de tumor.
De auteurs beweerden ook dat er “matig zekerheidsbewijs” zou zijn dat zenders en basisstations voor mobiele telefoons het risico op leukemie bij kinderen niet verhogen. Deze conclusies zijn gebaseerd op selectieve inclusie van zeer weinig en lage blootstellingsstudies.
Deze WHO-evaluatie wordt tegengesproken door wetenschappelijke resultaten die een verhoogd risico op kanker laten zien door blootstelling aan RF-straling van mobiele en draadloze telefoons, zenders en basisstations. Andere wetenschappers hebben, na het bekijken van het beschikbare bewijs, geconcludeerd dat RF-straling het risico op kanker kan verhogen.
Dit artikel analyseert de Karipidis et al review en benadrukt verschillende fouten, omissies en belangenconflicten die de conclusies van geen kankerrisico kunnen verklaren.
De gebrekkige evaluatie van wetenschappelijke feiten zou moeten leiden tot intrekking van het artikel.
Een aantal highlights:
– De conclusies van Karipidis et al [1] zijn ongegrond en misleidend met betrekking tot het wetenschappelijk bewijs van geen kankerrisico’s door het gebruik van mobiele telefoons en blootstelling aan andere bronnen van RF-straling, bijvoorbeeld basisstations.
– Resultaat van vooringenomenheid binnen de auteursgroep, waarbij verschillende personen, waaronder de eerste auteur (Karipidis is tevens vice-voorzitter van de ICNIRP) , duidelijke belangenconflicten hebben.
– De Karipidis-groep van auteurs trekt inderdaad ten onrechte conclusies dat er geen verhoogde risico’s zijn op cumulatieve blootstelling aan beltijd, waarbij de grootste onderzoeken met significant verhoogde OR’s in de hoogst blootgestelde groepen worden genegeerd. Bovendien geven ze veel gewicht aan twee grote cohorten met resultaten die geen verhoogde risico’s op kanker laten zien door het gebruik van mobiele telefoons, die vanwege hun ontwerp niet-informatief zijn over kankerrisico’s door het gebruik van mobiele telefoons.
Aan de andere kant geeft de Karipidis-groep betrouwbaardere onderzoeken een laag gewicht en negeert resultaten die duidelijk verhoogde risico’s op hersentumoren laten zien in de hoogst blootgestelde categorieën.
– Verder trekt de Karipidis-groep de onwetenschappelijke conclusie dat er een zekere mate van “zekerheid” zou zijn dat er geen risico’s zijn op kinderkanker door blootstelling aan het gebruik van mobiele telefoons, zenders en basisstations, op basis van zeer weinig onderzoeken met lage blootstelling en tegenstrijdige resultaten.
Ken Karipidis, de eerste auteur, en twee andere auteurs zijn lid van of secretaris van ICNIRP. ICNIRP is geïdentificeerd als een organisatie met banden met de industrie, die normen promoot die gunstig zijn voor de industrie [73]. Volgens 267 EMF-wetenschappers (EMFscientist.org) en volgens ICBE-EMF [36], een internationale commissie van wetenschappers, zijn de limieten van ICNIRP onvoldoende om het publiek te beschermen tegen schadelijke effecten van radiofrequente straling.
De ICNIRP-limieten zijn alleen gebaseerd op acute thermische effecten, waargenomen binnen een uur na blootstelling aan zeer hoge intensiteiten van RF-straling, met uitzondering van ziekten die niet worden veroorzaakt door verhitting (niet-thermische effecten) en effecten van blootstelling op de lange termijn, d.w.z. kanker.
Een resultaat dat een verhoogd risico op kanker laat zien, zou de ICNIRP-limieten ongeldig maken voor de bescherming van de menselijke gezondheid.
Het volledige document vindt je hier.
Lees ook:
