Jaren ’80 denk ik.
Visite, sigaretten op tafel, zware VanNelle werd binnen gerookt.

Tante Sjaan was de zeurdoos.
Die vond het maar niets en was vaak snel weg.
Begon te hoesten en zei dat het slecht was.

Je at de verjaardagstaart met een hapje sigaretten rook.
Kinderen liepen gewoon rond in de kamer.
Maar speelde liever op hun kamer.

Je zag het.
Je rook het.
Men waarschuwde.

Maar er was geen regelgeving.
Dus het zal wel meevallen.
Mijn huisarts rookte ook.

Sigarettenrook is vervangen door Wifi.
De asbakken door smartphones.

Tanta Sjaan is de zeurdoos.
Ze heeft er last van en is snel weg.
Krijgt hoofdpijn en wordt duizelig zegt ze.

Ze stelt zich vast aan ..
De dokter heeft ook een smartphone.
De kinderen lopen gewoon in de kamer.

Sinds de jaren ’80 roken we niet meer, of we roken buiten.
Sinds de jaren ’80 is het aantal chronisch zieke mensen bijna verdubbeld.
Sinds de jaren ’80 is het medicijn gebruik geëxplodeerd.

Je zag de rook.
Je rook het.
Maar er was geen bewustzijn, geen regelgeving.

Wat speelde een grotere rol?
Het bewustzijn van het gevaar?
Of de regelgeving?

Wifi zie je niet.
4G zie je niet.
Elektrische velden zie je niet.

We wachten wel op regelgeving ..