Wat doe je, als je de toenemende stralingsdichtheid in de Randstad ontvlucht bent naar een relatief stralingsarme plek in het oosten des lands. Waar je al snel te horen krijgt  dat de gemeente en KPN aldaar besluiten een 40 meter hoge zendmast te plaatsen op enkele honderden meters van je huis?

Dan kom je in actie. Dat is althans wat Wilma de Jong uit het Achterhoekse Haarlo in 2017 deed. Ze start een bezwaarprocedure, worstelt zich door tal van wetenschappelijke studies, overheidsrapporten en wetteksten en bouwt een uitgebreid dossier op.
Op 18 december 2020 weet ze bij de rechter haar gelijk te halen. Het vonnis is een doorbraak in de rechtspraak rond stralingsrisico’s. De rechter oordeelt voor het eerst dat gemeenten.

Ook acht de rechter het voldoende wetenschappelijk bewezen dat de claim van de International Commission on Non-Ionizing Radiation Protection (ICNIRP, de organisatie die de blootstellingslimiet geadviseerd heeft) dat er geen gezondheidseffecten kunnen optreden zolang de stralingsbelasting onder de 61 volt per meter (V/m) blijft, niet langer houdbaar is: “Naar het oordeel van de rechtbank is het, alle argumenten, onder verwijzing naar wetenschappelijke literatuur, overziend, niet uitgesloten dat ook bij een veldsterkte die lager is dan 1 V/m, en dus ook in het geval van eiseres, sprake is van verhoogde gezondheidsrisico’s.”