“Hoe werkt dat dan, dat wichelroedelopen?”

De werking van wichelroedelopen volgens Geomancygroup.org

Definities
Als je bij de meeste mensen het woord ‘wichelroedelopen’ noemt, krijg je steevast het beeld voor ogen van een heer in een tweedjas die door een veld marcheert met een gevorkte tak in zijn hand, op zoek naar ondergronds water. Dit is het klassieke beeld van een waterwaarzegger, en veel wichelroedelopers werken nog steeds op deze manier, hoewel ze tegenwoordig eerder een plastic V-staaf gebruiken dan een gevorkt takje.
Maar wichelroedelopen gaat over veel meer dan het vinden van water. Het kan ook worden gebruikt om andere ondergrondse elementen te vinden, zoals gasleidingen, kabels en andere nutsvoorzieningen (en breuken daarin), of zelfs archeologische elementen zoals muren en holtes. U kunt dwalen om verloren voorwerpen, huisdieren of mensen te vinden; en wichelroedelopen kunnen u helpen uw gezondheid te verbeteren door voedselintoleranties en allergieën te identificeren, en kunnen voorstellen welke voedingssupplementen of homeopathische middelen nuttig kunnen zijn. Je kunt ook aarde-energieën en andere energievelden, zoals de menselijke aura of de elektromagnetische velden van telefoonmasten of hoogspanningslijnen, wichelroedelopen. Er is werkelijk geen limiet behalve je eigen verbeeldingskracht.

Theorie
Hoe werkt wichelroedelopen? Er bestaat momenteel geen wetenschappelijk aanvaarde theorie; dit komt vooral omdat er binnen de wetenschappelijke gemeenschap geen algemene overeenstemming bestaat over de vraag of wichelroedelopen überhaupt werkt! Veel wetenschappers hebben onderzoek gedaan naar wichelroedelopen en theorieën voorgesteld over het mechanisme ervan, en in Rusland wordt het nog steeds onderwezen als een wetenschappelijke discipline. Toch blijft er een kleine maar luidruchtige groep toegewijde sceptici over die weigeren zelfs maar de mogelijkheid toe te geven dat wichelroedelopen zou kunnen werken. Er zijn in de loop der jaren behoorlijk rigoureuze tests op wichelroedelopen uitgevoerd, maar de resultaten variëren afhankelijk van wie de tests heeft georganiseerd en hoe zij de gegevens interpreteren. Helaas wachten we op dit moment nog steeds op een definitieve methodologie voor wichelroedelopen, en hoewel er een flink aantal nutsbedrijven en beroepsorganisaties zijn die op de een of andere manier gebruik maken van wichelroedelopen, zijn ze meestal terughoudend om dit feit bekend te maken uit angst voor spot.
Dit helpt ons niet om inzicht te krijgen in het wichelroedemechanisme, en uiteindelijk moeten we allemaal onze eigen ‘kaart’ van het gebied ontwikkelen; Laten we dus eens kijken naar enkele mogelijke modellen.
Naarmate we verder komen, zul je zien dat veel aspecten van wichelroedelopen een dualistisch of binair karakter hebben, en dat de belangrijkste toepassingen van wichelroedelopen in twee aspecten kunnen worden verdeeld; locatie en waarzeggerij. Of anders gezegd: dingen vinden en dingen uitzoeken.

Als we op zoek zijn naar ondergronds water, lijken theorie en empirisch bewijs aan te tonen dat er een soort van invloed wordt uitgeoefend door water dat door geologische breuken en kloven in gesteente stroomt en dat aan de oppervlakte kan worden gedetecteerd. Enig onderzoek met apparaten als scintillometers (een zeer gevoelig type geigerteller) en elektroscopen lijkt dit te bevestigen. Deze ‘invloed’ of ‘straling’ stijgt verticaal op uit het water. Vroeger dacht men dat het hout van de traditionele wichelroede met een ‘gevorkte tak’ op de een of andere manier sympathiseerde met deze emanaties, maar tegenwoordig lijkt het duidelijk dat het het menselijk organisme is dat dit op een onbewust niveau waarneemt, en dat het wichelroedewerktuig reageren op minieme spiertrekkingen in de handen om de reactie te geven – de tak gaat omlaag of omhoog, de L-staven kruisen elkaar, de slinger zwaait, enzovoort.

Dit ‘stralings’-model kan echter niet de voorspellende kant van het wichelroedelopen verklaren, noch kan het verklaren hoe het mogelijk is om naar dingen op een plan of kaart van het gebied te zoeken zonder fysiek ter plaatse aanwezig te zijn. Om uit te leggen hoe dit werkt, moeten we accepteren dat wichelroedelopen, althans gedeeltelijk, een fenomeen van de geest is. Wat ik met die verklaring bedoel is dat het onderbewustzijn op een bepaald niveau toegang heeft tot informatie uit de fysieke wereld die normaal gesproken niet beschikbaar is voor de bewuste geest, en deze informatie kan met ons worden gecommuniceerd door de beweging van het wichelroede-instrument. Wichelroedelopen is dus in feite een vorm van gecontroleerde heldervoelendheid.

Het menselijk brein verwerkt elke seconde ongeveer 400 miljard stukjes sensorische informatie; maar we zijn ons slechts bewust van ongeveer 2000 daarvan. Onze bewuste geest bewerkt selectief de informatie om te verwerken wat wij als ‘werkelijkheid’ waarnemen. Psychologen noemen dit filterproces ‘latente remming’, en het is een overlevingskenmerk dat ons in staat stelt prikkels te negeren die in het verleden geen invloed op ons hebben gehad. Signalen die van moment tot moment niet belangrijk zijn voor ons voortbestaan, worden gewoon niet op bewust niveau verwerkt. Dit betekent niet dat de andere signalen worden weggegooid – alles wordt op een bepaald niveau verwerkt, maar onze bewuste geest bepaalt wat we te zien krijgen. Ons onderbewustzijn is zich nog steeds bewust van de andere signalen die om ons heen plaatsvinden, en kan op een dieper niveau mogelijk toegang krijgen tot het collectieve onbewuste en informatie verkrijgen over andere plaatsen en gebeurtenissen. Veel succesvolle experimenten met ‘op afstand kijken’ tonen aan dat het mogelijk is toegang te krijgen tot informatie over verre plaatsen.

Dit is zowel een heel oud (mystiek) als een heel nieuw (wetenschappelijk) wereldbeeld. Als je iets over de kwantumfysica hebt gelezen, dan ben je misschien bekend met het fenomeen dat bekend staat als ‘kwantumverstrengeling’, wat aantoont dat twee elektronen die met elkaar in contact zijn geweest een soort verbinding onderhouden en informatie kunnen overbrengen. tussen hen, ongeacht hoe ver ze van elkaar verwijderd zijn. Dus als we twee gepaarde elektronen nemen en er één naar de andere kant van de melkweg verplaatsen, zal deze nog steeds onmiddellijk reageren op veranderingen die we aanbrengen in het eerste elektron. De kwantumcomputers van morgen worden rond dit principe ontworpen.
De implicaties hiervan zijn behoorlijk verbijsterend – letterlijk: alles is op kwantumniveau met elkaar verbonden.

Een andere manier om ernaar te kijken is door het heelal als een hologram te beschouwen. Als een hologram kapot is, bevat elk klein stukje ervan alle informatie die nodig is om het hele beeld te reconstrueren, zij het met een iets lagere resolutie. Dit is eigenlijk een behoorlijk goede analogie voor het wichelroedelopen met kaarten; vaak levert het wichelroedelopen met kaarten een beeld op dat niet helemaal accuraat is. Meestal is alles aanwezig, maar niet noodzakelijkerwijs op precies dezelfde plaats of op dezelfde schaal als de kaart onthulde. Ik heb dit in mijn eigen werk een aantal keren laten zien.

Welk model u ook kiest, het centrale concept is dat het wichelroede-instrument een manier biedt om toegang te krijgen tot deze normaal verborgen informatie in ons onderbewustzijn. Door te fungeren als een brug tussen onze bewuste en onderbewuste geest, biedt het wichelroede-instrument ons een veilig en gemakkelijk middel om met ons onderbewustzijn in dialoog te gaan; iets dat normaal gesproken alleen beschikbaar is voor mensen in diepe trancetoestanden. In tegenstelling tot trancetoestanden laten hersenscans van wichelroedelopers aan het werk zien dat beide hersenhelften in evenwicht zijn en hersengolven over alle frequenties produceren, zodat wichelroedelopers niet in trance zijn; ze zijn volledig bewust en toch betrokken bij de diepere niveaus van bewustzijn. De juiste gemoedstoestand voor goed wichelroedelopen kan het beste worden omschreven als ‘betrokken en toch niet gehecht’. Je geest moet gefocust zijn op datgene waarvoor je aan het wichelroedelopen bent, maar er mag geen verlangen zijn om een ​​bepaald resultaat te bereiken.

In eerste instantie kan dit lijken alsof je wordt gevraagd om niet aan roze neushoorns te denken – het is erg moeilijk om in dergelijke omstandigheden aan iets anders te denken. Je moet dus manieren ontwikkelen om de bewuste geest af te leiden van het verlangen naar een bepaald resultaat; Zo kun je horen wat je intuïtie je probeert te vertellen. Eén manier om dit te bereiken is door mentaal het object van de zoektocht keer op keer als een mantra voor jezelf te herhalen, bijvoorbeeld: ‘Ik ben op zoek naar door de mens gemaakte ondergrondse structuren, door de mens gemaakte ondergrondse structuren… enzovoort. Een andere techniek is proberen een staat van kinderlijke onschuld op te wekken, alsof je er oprecht naar verlangt het antwoord te weten, maar geen idee hebt wat het zal zijn en uitkijkt naar de verrassing van de ontdekking: ‘Ik vraag me af wat het antwoord zal zijn. ?” In beide gevallen zal de herhaling van de zin voldoende zijn om de bewuste geest voldoende af te leiden zodat de wichelroedereactie zich kan manifesteren.

Het andere essentiële kenmerk voor nauwkeurig wichelroedelopen is het stellen van duidelijke en beknopte vragen over het object van de zoektocht. Het heeft geen zin om alleen maar om ‘ondergronds water’ te vragen als u op zoek bent naar een plek om een ​​put te slaan. U kunt hierbij water in leidingen of septic tanks vinden, maar ook in aquifers of waterstromen. Een betere vraag zou zijn: “drinkwater stroomt het hele jaar door in ondergrondse stromen”. Of, als u op zoek bent naar een verloren huisdier, kunt u beter zeggen: “Waar is de collie Fido van die en die op dit moment”, in plaats van simpelweg “Waar is Fido?”
Ik werd onlangs gevraagd om te wichelroedelopen naar een vermiste hond en kreeg een krachtig antwoord van een kaart van het gebied. Ik rapporteerde terug aan de klant en ze gingen op zoek naar de hond. Helaas was de hond tegen de tijd dat ze daar aankwamen al verder gegaan en konden ze hem pas twee dagen later vinden. Later hoorden ze echter van een lokale buschauffeur dat hij de hond in dat gebied had gezien ten tijde van mijn wichelroedelopen.

Het is belangrijk om te beseffen dat er geen inherente magie schuilt in het wichelroede-instrument. Laat u niet misleiden door een dure bergkristalslinger te kopen, omdat u is verteld dat deze sterker of beter is dan uw zelfgemaakte combinatie van noot en snaren. Je kunt natuurlijk de dure kristallen slinger kopen omdat hij er mooi uitziet, maar daardoor werkt hij niet beter. De reactie vindt plaats doordat de spieren in de hand heel subtiel trillen als reactie op uw onbewuste prikkel, en deze kleine beweging wordt versterkt door het wichelroedeloopinstrument. Het enige wat we moeten doen is leren hoe we deze reactie kunnen beheersen en interpreteren.
Naarmate we verder komen met onze lessen, zul je merken dat dit proces steeds gemakkelijker wordt. Uiteindelijk wordt het zo automatisch dat je vaak geen wichelroedeloper meer hoeft te gebruiken, en in dit stadium ben je een ‘apparaatloze wichelroedeloper’, wat voor velen van ons het ultieme doel is.

Oefenen
Het eenvoudigste wichelroede-instrument is de slinger, en bijna iedereen begint ermee te leren. Als je geen slinger bij de hand hebt, kun je er gemakkelijk een maken met een klein gewicht en een stukje fijn koord of sterk draad. Een stalen zeskantmoer of een loodvisgewicht is ideaal. Als je niets anders kunt vinden, is een sleutelbos voldoende. Het snoer moet zo dun mogelijk zijn; een fijne ketting is ook goed. Probeer geen hanger te gebruiken die aan een kettinglus hangt, omdat de dubbele lengte de slingerbeweging kan beïnvloeden.
Houd het koord of de ketting tussen duim en wijsvinger van je dominante hand, met de vinger naar beneden gericht. Het idee is om het contactoppervlak tussen het snoer en uw vingers te minimaliseren. Houd uw arm ontspannen maar vrij om te bewegen. Laat het niet op uw knie, de armleuning van uw stoel of iets anders rusten, tenzij het object absoluut stabiel is (zoals een grote rots), anders kan de schommel worden beïnvloed.
Experimenteer om erachter te komen welke lengte van het snoer je een redelijk snelle zwaai geeft – meestal is een koord van ongeveer tien tot tien centimeter ideaal. Zwaai de slinger heen en weer totdat u vertrouwd bent met de zwaai.

Veel mensen zullen, wanneer ze voor het eerst een slinger gaan gebruiken, ermee stil blijven zitten en wachten tot deze beweegt als antwoord op de vraag. Hoewel deze aanpak werkt, wordt het erg omslachtig als je een reeks vragen moet beantwoorden, omdat de slinger elke keer de traagheid van de rust moet overwinnen en het tijd kost om op snelheid te komen. Een veel snellere aanpak is om te beginnen met het heen en weer zwaaien van de slinger. Dit noemen wij onze ‘zoekpositie’. Als de slinger al deze kant op beweegt, is het veel sneller om een ​​reactie te geven.

Vervolgens moeten we onze code voor communicatie vaststellen. Het zal enige tijd duren voordat dit zich volledig heeft ontwikkeld, aangezien er veel reacties mogelijk zijn, maar op dit moment zijn we alleen geïnteresseerd in onze ‘ja’- en ‘nee’-reacties.
Ga comfortabel zitten met uw voeten uit elkaar en laat de slinger tussen uw benen zwaaien. Elke keer dat u dit doet, zegt u tegen uzelf: “Dit is mijn zoekpositie”. Wanneer de slinger comfortabel zwaait, vraag hem dan om “mij mijn ‘ja’-antwoord te laten zien”. De meeste mensen zullen merken dat de slinger een zwaai met de klok mee ontwikkelt. U kunt dit idee helpen versterken door het over uw rechter (dominante) knie te houden. Dit ontwikkelt het idee dat het lichaam een ​​polariteit heeft – positief aan de dominante kant, negatief aan de niet-dominante kant (merk op dat positief en negatief hier alleen termen ter vergelijking zijn; begin ze niet als ‘goed’ en ‘slecht’ te beschouwen). ‘ In elk geval).

Als u tevreden bent dat u een goede reactie krijgt, herhaalt u de oefening door om uw ‘nee’-antwoord te vragen. Nogmaals, je kunt de slinger boven je niet-dominante knie houden om het idee te versterken als je wilt. De meeste mensen hier merken dat ze een zwaai tegen de klok in ontwikkelen, maar het is mogelijk dat je iets anders krijgt, zoals een zwaai van links naar rechts. Als je deze reacties eenmaal hebt geprogrammeerd, zullen ze voor jou altijd hetzelfde zijn, ongeacht welke slinger je gebruikt (ik ontdekte ooit dat een van mijn studenten bij elke nieuwe slinger die ze gebruikte om haar basisreacties vroeg!). Anders kom je op een dag op een punt waarop je je niet meer kunt herinneren wat je ja-antwoord is, en zul je je nooit zelfverzekerd genoeg voelen om op je wichelroedelopen te vertrouwen.

Als je problemen ondervindt bij het krijgen van een reactie, probeer dan na een tijdje eenvoudige vragen te stellen waarop je het antwoord weet, zoals ‘Is mijn naam John?’
Oefen door uzelf dit soort vragen te stellen totdat u zeker bent van het antwoord.

Als u nog steeds geen consistent resultaat kunt behalen, kunt u uzelf actief programmeren door de slingerbeweging in het gewenste patroon te forceren, terwijl u tegen uzelf zegt: “Dit is mijn ‘ja’-antwoord” en “dit is mijn” geen antwoord”.

Als u eenmaal redelijk zeker bent van uw antwoorden, stelt u een lijst met twintig vragen op waar u op kunt wichelroedelopen. Probeer vragen te stellen met verifieerbare goede of foute antwoorden, zoals ‘is de naam van mijn vrouw Sue?’ Als u persoonlijke vragen over iemand anders stelt, zorg er dan voor dat u toestemming heeft voordat u gaat wichelroedelopen, en zorg er altijd voor dat uw wichelroedelopen ethisch verantwoord is.
Probeer ook de traditionele ‘Monte’-wichelroedetruc met drie kaarten, waarbij u één rode kaart uit drie gesloten kaarten identificeert, of laat iemand een munt onder één kaart plaatsen en probeer die te vinden; probeer een pondmuntstuk verborgen onder een tafelkleed te identificeren met een aantal andere munten; Probeer vast te stellen of er stroom door een elektrische kabel vloeit. Er zijn heel veel van dit soort kleine tests die je voor jezelf kunt bedenken en het oefenen hiervan is de beste manier om je wichelroedelopen te ontwikkelen voordat je in gebieden terechtkomt waar het niet altijd mogelijk is om op dat moment een verifieerbaar antwoord te krijgen (bijvoorbeeld wichelroedelopen voor een boorgat – u krijgt pas bevestiging als het gat daadwerkelijk is geboord).

In veel boeken over wichelroedelopen zul je sectorvormige slingergrafieken voor wichelroedelopen tegenkomen, waarbij verschillende delen van de horoscoop verschillende antwoorden geven. Je houdt de slinger boven het middelpunt, en de hoek van zijn zwaai bepaalt welke sector van de kaart jouw antwoord bevat.
Hoewel deze populair zijn bij uitgevers omdat ze er mooi uitzien en de pagina vullen, geloof ik niet dat ze een goed hulpmiddel zijn om te gebruiken bij slingerwichelroedelopen, vooral niet als je net begint. Het hebben van een veelheid aan mogelijke antwoorden, afhankelijk van de slingerbeweging, zal uw normale antwoorden alleen maar in de war brengen. Het is veel beter om een ​​lijst met mogelijke vragen op te stellen voordat u begint met wichelroedelopen en u aan uw ja/nee-antwoorden te houden terwijl u de lijst doorwerkt.

Naarmate u meer vertrouwen krijgt in uw slinger, kunnen zich andere reacties ontwikkelen. Als ik bijvoorbeeld een zwakke ovale zwaai met de klok mee krijg, betekent dit ‘ja-misschien’ (en omgekeerd voor ‘nee-misschien’). In dit geval zal ik proberen mijn vragen verder te verfijnen.
Ik krijg ook een zijwaartse beweging, die voor mij wordt geïnterpreteerd als ‘onmogelijk te beantwoorden – de vraag slaat nergens op’. Als mijn slinger gewoon in de ‘zoek’-positie blijft staan, betekent dat voor mij ‘weet niet’. In beide gevallen weet ik dat ik een totaal andere vraag moet stellen om te proberen de kwestie vanuit een andere invalshoek te benaderen.

Oké, als je zo ver bent gekomen, ben je bijna klaar om dingen in het veld te gaan zoeken; maar er is nog één ding dat we eerst moeten bespreken, en dat is de kwestie van ethiek en bescherming. Sommige wichelroedelopers beschouwen dit als onnodig, maar ik neem altijd de houding aan dat het beter is om bescherming te hebben dan niet. Dit geldt vooral als je op een heilige plek aan het wichelroedelopen bent, waar je mogelijk sterke negatieve energieën tegenkomt. Gelukkig heeft wichelroedelopen ingebouwde beveiligingen die elke keer dat u het probeert, kunnen en moeten worden geactiveerd. Hier is een snelle test die u moet doen voordat u elke dag of op elke nieuwe locatie aan wichelroedelopen begint.
Terwijl de slinger in uw ‘zoek’-positie zwaait:

1. Geef aan wat je wilt doen (bijvoorbeeld ‘Ik wil deze steencirkel doorzoeken op zoek naar waterlijnen’, of ‘Ik wil mijn zonnebril vinden’, enzovoort). “Is dit op dit moment passend?”
De slinger zou een ‘ja’-antwoord moeten vertonen als dit in orde is.
2. Vraag “KAN ik dit doen?” (Heb ik de mogelijkheid om te wichelroedelopen voor deze taak?)
3. Vraag: “Mag ik dit doen?” (Heb ik toestemming van de terreinbeheerder/grondeigenaar/Spirit of Place om dit te doen?) Het loont altijd om contact op te nemen met de terreinbeheerders voordat je steencirkels of een andere heilige ruimte betreedt. De laatste keer dat ik Wayland’s Smithy bezocht, stelde ik mijn vragen terwijl ik het toegangspad vanaf de Ridgeway opliep. Net toen ik deze vraag stelde, kwam er een enorme pluizige hommel recht voor mijn neus aan, bleef even hangen, draaide zich toen om en vloog voor me uit over het pad. Ik vatte dat op als een ‘ja’ antwoord!
4. Vraag “MOET ik dit doen?” (Is het veilig voor mij om dit te doen? Ben ik er nu klaar voor? Is er iets dat ik vergeten ben? Zijn er onvoorziene factoren waar ik niets van weet?). Ik kreeg ooit een ‘nee’ op deze vraag toen ik een verwaarloosde steencirkel in Perthshire wilde wichelroedelopen. Op dat moment werd ik me bewust van een nest pas uitgekomen kuikens achter een van de stenen. Het is duidelijk geen goed moment voor mij om in de cirkel rond te lopen!

Als u op een van deze vragen een ‘nee’ antwoord krijgt, stel uw wichelroedelopen dan uit tot een ander tijdstip. Je kunt proberen de eerste affirmatie een beetje te herformuleren om hem te beperken, maar als je niet zeker bent van een van de antwoorden, kom dan terug en probeer het een andere dag opnieuw. Maar als alles in orde is, stel dan uw vraag (bijvoorbeeld: ‘Ik wil wateraders in dit gebied vinden’) en wichelroede. Wat je zoekt, wordt alleen beperkt door de vragen die je in je hoofd kunt formuleren. En hoe nauwkeuriger deze zijn, hoe duidelijker de resultaten die u krijgt. Het is soms moeilijk om uw bedoelingen in een ja/nee-vraag onder woorden te brengen, maar volhard; probeer het vanuit een andere hoek en verfijn het geleidelijk.

Vertaald bericht van de site https://geomancygroup.org/